-
1 turpitudo
turpĭtūdo, dĭnis, f. [st1]1 [-] laideur, difformité. - an est ullum malum majus turpitudine? Cic. Off. 3, 29, 105. - virtutis laude turpitudinem tegere, App. Mag. p. 283, 9 [st1]2 [-] honte, turpitude, indignité, infamie, opprobre, ignominie, déshonneur. - turpitudo fugae, Caes.: la honte d'avoir fui. - per turpitudinem, Sall. C. 13: honteusement. - (Cleomenes) propter flagitiorum ac turpitudinum societatem, Cic.: (Cléomène), parce qu'il était complice des scandales et des infamies (de Verrès).* * *turpĭtūdo, dĭnis, f. [st1]1 [-] laideur, difformité. - an est ullum malum majus turpitudine? Cic. Off. 3, 29, 105. - virtutis laude turpitudinem tegere, App. Mag. p. 283, 9 [st1]2 [-] honte, turpitude, indignité, infamie, opprobre, ignominie, déshonneur. - turpitudo fugae, Caes.: la honte d'avoir fui. - per turpitudinem, Sall. C. 13: honteusement. - (Cleomenes) propter flagitiorum ac turpitudinum societatem, Cic.: (Cléomène), parce qu'il était complice des scandales et des infamies (de Verrès).* * *Turpitudo, pen. prod. turpitudinis, pen. cor. f. g. Cic. Difformité, Vilenie, Deshonnesteté, Turpitude, Laideur. -
2 turpitudo
I.Lit. (very rare):II.an est ullum malum majus turpitudine?
Cic. Off. 3, 29, 105:virtutis laude turpitudinem tegere,
App. Mag. p. 283, 9.—Trop., baseness, shamefulness, disgrace, dishonor, infamy, turpitude (syn.:obscenitas, dedecus): ut nullum probrum, nullum facinus, nulla turpitudo ab accusatore obiceretur,
Cic. Font. 16, 37:quanta erit turpitudo, quantum dedecus, quanta labes,
id. Phil. 7, 5, 15:turpitudinem atque infamiam delere ac tollere,
id. Verr. 1, 16, 49; id. Fin. 3, 11, 38:si omnia fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causā faciemus,
id. Tusc. 2, 27, 66; cf.:fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis,
id. Rep. 1, 2, 2:(divitiis) abuti per turpitudinem,
Sall. C. 13, 2:cum summā turpitudine in exsilio aetatem agere,
id. ib. 58, 12:populo turpitudinem et impudentiam exprobrare,
Suet. Aug. 42:verborum,
Cic. de Or. 2, 59, 242:ut turpitudinem fugae virtute delerent,
Caes. B. G. 2, 27:generis,
Quint. 3, 7, 19:pristinae vitae,
Gell. 18, 3, 3.— Plur.:propter flagitiorum ac turpitudinum societatem,
fellowship in vile practices, Cic. Verr. 2, 5, 41, § 107; v. also turpido. -
3 turpitudo
turpitūdo, inis f. [ turpis ]1) безобразие, уродливость ( turpitudinem tegere Ap)2) стыд, позор, бесславие ( vitae AG)aliquid alicui turpitudini est Nep — что-л. является позором (постыдным) для кого-л.3) безнравственность, непристойность ( verborum C)
См. также в других словарях:
TEGERE Pedes — phrasis hebraeorum, usitata in mentione τῶν περὶ κοιλιολυσίαν ὄντων, uti inter alia videre est, 1. sam. c. 24. v. 4. de saule, qui texit pedes suos. h. e. in terram se demisit; subsedit, scil. ad necessitatem naturae: quod Attici θακεύειν dixêre… … Hofmann J. Lexicon universale
DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… … Hofmann J. Lexicon universale
